دانشمندان انواع خاصی از سلول‌های مغز را شناسایی کرده‌اند که ممکن است به ما اجازه شبیه‌سازی فرآیندهای تصمیم‌گیری دیگران را بدهند ، در نتیجه حالت ذهنی آن‌ها را بازسازی کرده و نیت آن‌ها را پیش‌بینی می‌کنند . Dysfunction در این نورون‌های شبیه‌سازی ممکن است به توضیح مشکلاتی با تعاملات اجتماعی در شرایطی مانند اوتیسم و اضطراب اجتماعی کمک کند .
محققان در دانشگاه کمبریج نوع نورونی که قبلا ً ناشناخته بود را شناسایی کردند ، که آن‌ها به طور فعال و به طور خود خود فرآیندهای تصمیم‌گیری ذهنی را هنگامی که شرکای اجتماعی از یکدیگر می‌آموزند ، شبیه‌سازی می‌کند .
این مطالعه که امروز در سلول منتشر شد حاکی از آن است که این نورون‌ها به نام " نورون‌های شبیه‌سازی " که به تازگی خوانده شده‌اند , مجموعه‌ای از سلول‌های عصبی در بخش موقتی مغز است - - به حیوانات ( و هم چنین انسان ) اجازه می‌دهد تا حالت partner's اجتماعی خود را بازسازی کنند و در نتیجه نیت آن‌ها را پیش‌بینی کنند .
محققان به این مساله ادامه می‌دهند که اگر نورون‌های شبیه‌سازی ناکارآمد شوند ، این می‌تواند شناخت اجتماعی را محدود کند ، نشانه‌ای از اوتیسم . در مقابل ، آن‌ها نشان می‌دهند که نورون‌های فعال می‌توانند منجر به شبیه‌سازی اغراق‌آمیز از چیزی شوند که دیگران ممکن است به آن فکر کنند ، که ممکن است نقشی در اضطراب اجتماعی ایفا کند .
نویسنده اصلی study's ، دکتر Fabian Grabenhorst از دپارتمان فیزیولوژی ، توسعه و علوم عصبی می‌گوید : " ما به دنبال نورون‌هایی هستیم که ممکن است در یادگیری اجتماعی دخیل باشند . ما از اینکه متوجه شدیم این نورون‌ها فقط مقدار اشیا از مشاهده اجتماعی را می‌آموزند ، متعجب شدیم ، اما در واقع از این اطلاعات برای شبیه‌سازی تصمیم‌گیری‌های partner's استفاده می‌کنیم ."
تصمیمات دیگران فرآیند شناختی پیچیده‌ای است که ریشه در یادگیری اجتماعی دارد . برای مثال ، با مشاهده یک انتخاب برای جمع‌آوری آذوقه ، ما یاد می‌گیریم که کدام غذاها با ارزش هستند و ارزش انتخاب دارند . چنین دانشی نه تنها به تصمیمات ما اطلاع می‌دهد بلکه به ما کمک می‌کند تا تصمیمات آتی شریک خود را پیش‌بینی کنیم .
روانشناسان و فلاسفه مدت‌ها پیشنهاد کرده‌اند که شبیه‌سازی مکانیزمی است که انسان‌ها هر ذهن other's را درک می‌کنند . با این حال ، اساس عصبی این فرآیند پیچیده مشخص نیست . بادامه به خاطر نقش‌های متنوع آن در رفتار اجتماعی شناخته شده‌است و در اوتیسم دخیل بوده‌است . با این حال تا کنون مشخص نشده است که آیا نورون‌ها نیز به شناخت اجتماعی پیشرفته مثل شبیه‌سازی تصمیم‌گیری‌های دیگران کمک می‌کنند یا خیر .
این مطالعه فعالیت خود را از نورون‌های بادامه مغز ثبت کرد چون میمون‌ها در یک کار یادگیری مشاهداتی شرکت کردند . در کنار هم با یک صفحه نمایش لمسی بین آن‌ها نشستم و حیوانات برای بدست آوردن پاداش به نوبت انتخاب کردند . برای به حداکثر رساندن پاداش آب‌میوه خود ، لازم بود که حیوانات احتمالات مربوط به تصاویر مختلف نمایش‌داده‌شده در صفحه را یاد بگیرند و پی‌گیری کنند .
این مطالعه به یک حیوان اجازه داد تا انتخاب‌های partner's را مشاهده کند تا آن‌ها بتوانند مقادیر پاداش تصاویر را یاد بگیرند . هنگامی که تصاویر بین آن‌ها روشن شد ، این حیوان که مشاهده می‌کرد می‌تواند از این دانش استفاده کند وقتی نوبت آن‌ها برای انتخاب است .
به طور شگفت‌انگیز ، محققان دریافتند که وقتی یک حیوان شریک خود را مشاهده کرد ، به نظر می‌رسد که نورون‌های مغز observer's یک محاسبه تصمیم را انجام می‌دهند . این نورون‌ها ابتدا مقادیر پاداش گزینه‌های انتخاب partner's را قبل از نشان دادن انتخاب احتمالی partner's ، سازگار با فرآیند تصمیم‌گیری شبیه‌سازی شده مقایسه می‌کنند . به طور مهمی ، این الگوهای فعالیت به طور خودبخود ، قبل از انتخاب partner's و بدون نیاز به نیاز برای ناظر روی می‌دهند .
براساس یافته‌های آن‌ها ، دانشمندان اولین مدل کامپیوتری مربوط به مدارهای عصبی amygdala's درگیر در شناخت اجتماعی را ایجاد کردند . با نشان دادن این که چگونه انواع خاصی از نورون‌ها بر یکدیگر تاثیر می‌گذارند ، این مدل نشان می‌دهد که مغز شامل یک مدار تصمیم است که انتخاب‌های خود را انجام می‌دهد و یک مدار شبیه‌سازی مجزا را محاسبه می‌کند که پیش‌بینی انتخاب اجتماعی را محاسبه می‌کند .
منبع سایت
| ایستگاه | نوآوری | رفتار | دانشکده | مخدر | حرکت | الویت |
- ۹۸/۰۱/۲۹