نظر

با توجه به مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشگاه استنفورد انجام شده‌است , رفتار تغذیه‌ای و تحریک اجتماعی با یکدیگر ترکیب می‌شوند اما مدارهای مغزی مجزا و فعال کردن یک مدار می‌تواند مانع دیگری شود .

محققان در موش‌ها نشان دادند که تحریک مستقیم کم‌تر از دو دوجین سلول عصبی , یا نورون‌ها , مرتبط با تعامل اجتماعی برای جلوگیری از حرکت حیوانات برای تغذیه خود کافی بود - - پیدا کردن با اهمیت بالینی بالقوه برای درک و درمان اختلالات خوردن مانند بی‌اشتهایی .

محققان این یافته‌ها را با توسعه روشی برای آزار و اذیت کردن جدا از هم از هم جدا کردند .

یک مقاله جزئیات نتایج و روش مورد استفاده برای به دست آوردن آن‌ها را بصورت آنلاین در طبیعت منتشر خواهد کرد . نویسنده ارشد کارل آزوز , پروفسور دکترا , پروفسور رشته مهندسی و استاد مهندسی و علوم رفتاری و رفتاری و محقق موسسه پزشکی هاوارد هیوز می‌باشد . سیمون جنینگز , دکترا , و کریستینا کیم , دکترای خود را همراه با دانشمند علوم به اشتراک می‌گذارند .

محدودیت‌های اجتماعی در رفتار خوردن

او گفت : " ما می‌دانیم که وضعیت‌های اجتماعی می‌توانند از میل به خوردن جلوگیری کنند . " یک نمونه رفتار افراد در سطوح مختلف تسلط در سلسله‌مراتب اجتماعی است . وقتی در حضور سلطنت غذا می‌خورید به آن صفحه دنده‌ها نخواهید رفت . "

بی‌اشتهایی یک نمونه دیگر است . ساگین بایوا گفت : " مردم با گزارش بی‌اشتهایی مبنی بر اینکه یک راننده قوی , در شروع این اختلال , بازخوردی از دیگران دریافت کرده‌است که نشان می‌دهد آن‌ها برای محدود کردن مصرف غذا پاداش می‌گیرند . "

او گفت که عملا ً هیچ چیز در مورد پایه‌های عصبی این مهار شناخته‌نشده است . " ما به دنبال درک , در سطح نورون‌های منفرد هستیم, اینکه چگونه این محرک‌ها ممکن است با یکدیگر مذاکره کنند , و اینکه چگونه مدارهای مغزی مرتبط با تغذیه در برابر رفتار اجتماعی ممکن است برهم کنش کنند . "

گروه متمرکز بر بخشی از مغز به نام قشر اوربیتوفرونتال متمرکز شده‌است , یک برگ از سلول‌هایی که در هر دو موش و انسان روی سطح خارجی مغز به سمت جلوی ارگ قرار دارد . این ناحیه مغز که در دو گونه مشابه است , در مطالعات تصویربرداری انسانی دیده شده‌است تا زمانی فعال باشد که سوژه‌ها به دنبال , به دست آوردن , به دست آوردن و مصرف غذا باشند , و یا وقتی درگیر اجتماعی باشند .

بررسی تعاملات تغذیه و درایوهای اجتماعی تضمین شده‌بود که مشکل است .

او گفت : " این طور نیست که یک خوشه از نورون‌های " تغذیه " و یک خوشه دیگر از نورون‌های " اجتماعی " در دو خوشه برچسب خورده در قشر اوربیتوفرونتال وجود داشته باشد , بنابراین می‌توانید یک الکترود را در یک یا چند خوشه قرار دهید و تمام آنچه را که باید بدانید پیدا کنید . " نورون‌ها در حال رانندگی و واکنش به این فعالیت‌های مختلف , در سرتاسر قشر اوربیتوفرونتال پراکنده و پراکنده هستند . به علاوه , همه آن‌ها شبیه هم هستند .

بنابراین محققان یک سیستم پیچیده را برای تحریک و پایش فعالیت در چندین نرون طراحی کرده‌اند . این امر به آن‌ها نشان می‌دهد که نورون‌های قشر اوربیتوفرونتال در طی فعالیت‌های مرتبط با تغذیه یا فعالیت‌های اجتماعی فعال هستند یا هر دو . این فن‌آوری همچنین به آن‌ها این امکان را می‌دهد تا به ترتیب نورون‌ها را به صورت اختصاصی به یک یا فعالیت دیگر تحریک کنند و مراقب رفتار حاصله باشند .

در طی یک دهه و نیم گذشته , یک ژن برای یک پروتئین حساس به نور , که یک ژن برای یک پروتئین حساس به نور نامیده می‌شود , به نورون‌ها تزریق می‌شود تا آن‌ها توسط پالس نور لیزر توسط یک فیبر نوری کاشته شوند . پیشرفت‌های اخیر در آزمایشگاه او تا جایی که تیمش بتواند تعداد زیادی از نورون‌های طبقه‌بندی‌شده از نظر رفتاری را در زمانی در یک پستاندار تحریک کند , بهینه کرده‌است .

منبع سایت