خبرنامه ها حاکی از آن است که دو مطالعه دیگر و همچنین the تخصصی در مطالعات اولیه سلامت ( STEP ) از دانشگاه ییل به طور قانع‌کننده‌ای ثابت می‌کنند که افراد جوان مبتلا به جنون و اعضای خانواده آن‌ها این خدمات را می‌پذیرند و ( ۳ ) که سوئیچینگ مرکزی نتایج بالینی و کارکردی بهتری نسبت به رفتار معمول دارد ."
بقیه نشریه در ادامه توضیح می‌دهد که چگونه دولت‌ها می‌توانند از برنامه مدیکر فدرال برای پرداخت هزینه مبتنیبر شواهد استفاده کنند - خدمات روان‌پریشی مبتنی بر شواهد ، مانند آن‌هایی که در هزینه‌ها آزمایش شده‌اند .
چرا این موضوع مهم است ؟ ابتکار افزایش نشان داده‌است که مراقبت تخصصی هماهنگ برای مرحله اول جنون ، بهتر از مراقبت‌های استاندارد ارائه‌شده در کلینیک‌های جامعه است . با این حال ، پوشش هزینه مراقبت تخصصی هماهنگ می‌تواند چالش برانگیز باشد . هنگامی که مدیکید با پرداخت هزینه برنامه‌های درمانی موثر موافقت می‌کند ، بیماران نیازمند سود هستند . با انتشار بولتن خبری CMS در قسمت اول درمان روان‌پریشی ، کلینیک‌های بیشتری ممکن است قادر به ارائه خدمات تخصصی هماهنگ باشند و درمان ممکن است به راحتی در دسترس قرار گیرد . تصمیمات ارایه‌شده توسط مدیکید می‌تواند بر شرکت‌های بیمه خصوصی و خدماتی که آن‌ها پوشش می‌دهند تاثیر بگذارد . در نهایت ، این به افرادی کمک خواهد کرد که برای درمان موثر ، درمان موثر را تجربه کنند که برای بازیابی مهم است .
استفاده از مواد غذایی در میان بزرگسالان مسن‌تر ، سن و سال را افزایش می‌دهد :
محققان به نگرانی‌های ایمنی اشاره کردند و خواستار تحقیق با سرمایه‌گذاری alternatives شدند .
۲۱ اکتبر ۲۰۱۵ - آزادی مطبوعات
پژوهشگران دریافته اند که علی‌رغم خطرات شناخته‌شده اثرات جانبی جدی ، به ویژه در بزرگسالان مسن‌تر ، کسری از سالمندان با داروهای ضدروان پریشی که با سن کم افزایش می‌یابند. چنین داروهایی ممکن است برای درمان اختلالات روانی خاص مناسب باشند ، با این حال بیش از سه چهارم از سالمندان که داروی ضدروان پریشی را در سال ۲۰۱۰ دریافت کرده‌اند ، هیچ تشخیص بالینی بالینی مستند نکرده اند . علاوه بر این، در بین کسانی که دچار اختلال ذهنی و / یا جنون بودند ، تقریبا ً نیمی از قدیمی‌ترین بیماران دچار زوال عقل بودند ، بدون توجه به هشدارهای FDA مبنی بر افزایش مرگ و میر در افراد مبتلا به زوال عقل .
عوارض جانبی شناخته‌شده داروهای ضدروان پریشی عبارتند از مشکلات متابولیک و افزایش وزن . برای افراد مسن‌تر که داروهای ضدروان پریشی را دریافت می‌کنند ، خطرات عوارض جانبی خطرناک مانند سکته ، شکستگی ، آسیب کلیه و مرگ و میر افزایش می‌یابد . علی‌رغم نگرانی‌ها ، محققان دریافتند که درصد افرادی که داروی ضدروان پریشی را در سال ۲۰۱۰ دریافت می‌کنند با سن ۶۵ سالگی افزایش‌یافته است. درصد داروی ضدروان پریشی حدود دو برابر بین افراد ۸۰ تا ۸۴ بود که بین ۶۵ تا ۶۹ سال سن داشت . این تحقیق توسط موسسه ملی بهداشت روانی ( NIMH ) ، که بخشی از موسسه ملی بهداشت است ، تامین گردید .
مارک Olfson ، رئیس دپارتمان روان‌درمانی ، کالج پزشکان و جراحان و موسسه روان‌پزشکی ایالتی نیویورک و همکارانش ، ماریسا کینگ ، دکترا ، ییل و مایکل Schoenbaum ، دکترا ، NIMH ، یافته‌های خود را در نشریه روان‌پزشکی بالینی گزارش کردند .
تیم تحقیقاتی به داروهای ضدروان پریشی که بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ پر شده بود نگاه کردند و دریافتند که در میان بزرگسالان مسن‌تر که از داروهای ضدروان پریشی استفاده کرده‌اند ، حدود نیمی از این داروها را در بیش از ۱۲۰ روز در سال مصرف کرده‌اند .
مایکل Schoenbaum ، مشاور ارشد خدمات بهداشت روانی ، اپیدمیولوژی و اقتصاد در NIMH و یکی از نویسندگان این گزارش ، گفت : " در پرتو این خطرات ، FDA برای داروهای ضدروان پریشی غیرمعمول ( یا نسل دوم ) هشدارهایی در مورد داروهای ضدروان پریشی غیرمعمول ( یا نسل دوم ) صادر کرده‌است .
منبع سایت
- ۹۷/۱۱/۲۱