وابستگی به هورمون هورمون - به اختلالات مربوط به حالت روحی ربط داده شدند
واکنش سلولی Dysregulated به استروژن و پروژسترون ،
۳ ژانویه ۲۰۱۷ - آزادی مطبوعات
محققان ملی بهداشت ( ان ان ان ) مکانیسمهای مولکولی کشف کردهاند که ممکن است بر استعداد زنان برای از کار انداختن زود رنجی ، ناراحتی و اضطراب در روزهایی که منجر به دوران قاعدگی او میشود ، تاثیر بگذارند . این اختلال dysphoric premenstrual ( PMDD ) ۲ تا ۵ درصد زنان در سن باروری را تحتتاثیر قرار میدهد در حالی که سندرم premenstrual severe ( PMS ) کمتر رایج است .
پیتر اشمیت ، رئیس موسسه ملی بهداشت روانی ، شعبه غدد عصبی ، توضیح داد : " ما بیان dysregulated را در مجموعه ژنهای مشکوک پیدا کردیم که به شواهدی اشاره میکند که PMDD یک اختلال واکنش سلولی به استروژن و پروژسترون است .
اشمیت ، دیوید Goldman ، پزشک موسسه ملی بهداشت در رابطه با مصرف الکل و الکل و همکاران ، گزارش خود را در ۳ ژانویه ۲۰۱۷ در نشریه روانپزشکی مولکولی گزارش کردند .
گلدمن گفت : " این یک لحظه بزرگ برای سلامت زنان است ، چرا که ثابت میکند زنانی که مبتلا به PMDD هستند تفاوت ذاتی در دستگاه مولکولی خود برای واکنش به هورمونهای جنسی دارند - نه فقط رفتارهای عاطفی که آنها باید بتوانند بصورت داوطلبانه کنترل کنند " .
در اواخر دهه ۱۹۹۰ ، تیم NIMH ثابت کرده بود که زنانی که به طور منظم علائم اختلال افسردگی را تجربه میکنند ، به طور غیر عادی نسبت به تغییرات نرمال در هورمون جنسی حساس بودند ، حتی با وجود این که سطح هورمون آنها طبیعی بود . اما علت آن راز باقی ماند .
در زنان با PMDD ، به طور تجربی از استروژن و پروژسترون علائم PMDD را حذف کردند ، در حالی که به طور تجربی اضافه کردن هورمونها ، ظهور مجدد علایم را تحریک میکند . این موضوع تایید کرد که آنها یک حساسیت رفتاری مبتنی بر بیولوژیکی برای هورمونها دارند که ممکن است در تفاوتهای مولکولی قابلتشخیص در سلولهای آنها منعکس شود .
به دنبال نشانههایی از جمله این واقعیت که PMS ۵۶ درصد ارثی است - محققان NIH کنترل ژنتیکی بیان ژنی در خطوط سلولی خون سفید کشت شده از زنان با PMDD و کنترلها را مورد مطالعه قرار دادند . این سلولها بسیاری از همان ژنهای بیانشده در سلولهای مغز را بیان میکنند که به طور بالقوه یک پنجره را به تفاوتهای ژنتیکی تاثیر گذار در واکنشهای مولکولی به هورمونهای جنسی منتقل میکنند .
آنالیز همه transcription ژنها در خطوط سلولی کشت شده ، یک کمپلکس ژن بزرگ را تبدیل کرد که در آن بیان ژن از بیمارانی که در مقایسه با کنترلها نسبت به بیماران ، تفاوت داشتند. قابلذکر است، این مرکز ژن ESC / E ( Z ) ( Extra ) ، مکانیسمهای epigenetic را تنظیم میکند که تکثیر ژنها به پروتیینها در واکنش به محیط - شامل هورمونهای جنسی و استرس زا را کنترل میکند .
بیش از نیمی از ژنهای ESC / E ( Z ) در سلولهای PMDD بیمار ، در مقایسه با سلولهایی که از کنترلها استفاده میکنند ، مورد استفاده قرار گرفتند . اما paradoxically ، بیان پروتیین ۴ ژن اصلی در سلولهایی از زنان با PMDD کاهش یافت . علاوه بر این ، پروژسترون ، بیان چندین ژن در کنترل را افزایش داد ، در حالی که استروژن بیان کاهش بیان در خطوط سلولی ناشی از بیماران PMDD را کاهش میدهد . این امر واکنش سلولی dysregulated به هورمونها را در PMDD پیشنهاد کرد .
اشمیت توضیح داد : " برای اولین بار ، ما شواهدی در ارتباط با علامت دهی غیر عادی در سلولهایی که از زنان با PMDD مشتق شدهاند ، و دلیل بیولوژیکی محتمل برای حساسیت رفتاری غیر عادی آنها به استروژن و پروژسترون ، داریم .
محققان با استفاده از " بیماری لبه برشی " در تکنولوژیهای "ظرف " ، در حال پیگیری the های یافتشده در خطوط سلولی خون در نورونها ناشی از خون بیماران stem هستند - به امید به دست آوردن یک پنجره مستقیمتر به نقش کمپلکس ESC / E ( Z ) در مغز .
منبع سایت
- ۹۷/۱۱/۲۰