موثر

محققان دریافتند که درمان با phenytoin ، در دوزهای معادل با موارد مورد استفاده برای درمان صرع ، رشد تومور را به طور قابل‌توجهی کاهش داده و رشد تومور را در مدل preclinical کاهش داده‌است . Phenytoin همچنین تکثیر سلول سرطانی را در شرایط ازمایشگاهی و هجوم به بافت پستان اطراف کاهش داد .

دکتر "ویل Brackenbury "، که این تحقیق را رهبری می‌کرد، گفت : " این اولین مطالعه‌ای است که نشان می‌دهد phenytoin رشد و گسترش سلول‌های سرطانی سینه را کاهش می‌دهد . این نشان می‌دهد که داروهای re antiepileptic و antiarrhythmic ارزش مطالعه بیشتر به عنوان یک درمان ضد سرطان جدید بالقوه را دارند ."

مطالعه ژنتیک سیستم‌های جدید ، هدف احتمالی درمان صرع را شناسایی می‌کند .

مبدا :

کالج سلطنتی لندن

خلاصه :

براساس تحقیقات ، یک ژن واحد که شبکه‌ای متشکل از حدود ۴۰۰ ژن را هماهنگ می‌کند می‌تواند برای درمان‌های جدید مورد استفاده قرار گیرد . صرع ، بیماری شایع و شایع است که حدود ۵۰ میلیون نفر را در سراسر جهان تحت‌تاثیر قرار می‌دهد . میزان مرگ و میر در میان افراد مبتلا به صرع دو یا سه برابر بیشتر از جمعیت عمومی است . گفته می‌شود که صرع یک مولفه ژنتیکی قوی دارد ، اما ریسک مربوط به عوامل چندگانه است که بر روی صدها ژن گسترده شده‌اند .

براساس تحقیقات ، یک ژن واحد که شبکه‌ای متشکل از حدود ۴۰۰ ژن را هماهنگ می‌کند می‌تواند برای درمان‌های جدید مورد استفاده قرار گیرد .

صرع ، بیماری شایع و شایع است که حدود ۵۰ میلیون نفر را در سراسر جهان تحت‌تاثیر قرار می‌دهد . میزان مرگ و میر در میان افراد مبتلا به صرع دو یا سه برابر بیشتر از جمعیت عمومی است . گفته می‌شود که صرع یک مولفه ژنتیکی قوی دارد ، اما ریسک مربوط به عوامل چندگانه است که بر روی صدها ژن گسترده شده‌اند . تشخیص این که چگونه این ژن‌ها در مغز هماهنگ می‌شوند در جستجو برای داروهای ضد صرع جدید مهم است . این امر نیازمند رویکردهایی است که می‌توان نحوه کار چند ژن را در کنسرتی به منظور ایجاد بیماری مورد بررسی قرار داد .

پژوهشگران کالج سلطنتی لندن به جای مطالعه ژن‌های فردی ، که روش معمول در حمله صرع بوده‌است ، تکنیک‌های محاسباتی و ژنتیک جدیدی را برای بررسی سیستماتیک فعالیت ژن‌ها در صرع ارایه دادند . در ارتباطات طبیعت ، این مطالعه اولین مورد استفاده از رویکرد ژنتیک سیستم‌ها به صرع است .

محققان نمونه‌های بافت مغزی را که از بیماران در طول جراحی عصبی برای epilepsy برداشته شده‌بود مورد مطالعه قرار دادند . با شروع از این نمونه‌ها ، آن‌ها یک شبکه ژن را شناسایی کردند که در مغز این بیماران بسیار فعال بود و سپس کشف کرد که یک ژن unconnected ، Sestrin ۳ ( SESN۳ ) ، به عنوان تنظیم‌کننده اصلی این شبکه ژن بیمار عمل می‌کند . این نخستین بار است که SESN۳ در صرع و نقش co آن در مطالعات با موش‌ها و zebrafish مورد تایید قرار گرفته‌است .

دکتر انریکو Petretto ، از مرکز علوم بالینی در کالج سلطنتی لندن و یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه ، گفت : " ژنتیک سیستم‌ها به ما اجازه می‌دهد تا درک کنیم که چند ژن با هم کار می‌کنند ، که بسیار موثرتر از نگاه به اثر ژن در انزوا است . کمی شبیه به تلاش برای برخورد با یک تیم فوتبال رقیب است . اگر می‌خواهید تیم را از بازی خوب باز کنید ، شما فقط یک بازیکن را هدف قرار می‌دهید ؛ ابتدا باید بدانید که تیم چگونه با هم بازی می‌کند و استراتژی آن‌ها . همچنین در ژنتیک سیستم‌ها ، ما فقط به یک ژن در یک زمان نگاه می‌کنیم ، بلکه یک شبکه یا گروه از ژن‌ها و روابط کارکردی بین آن‌ها در بیماری داریم .

بعد از درک این که چگونه تیم با هم بازی می‌کند ، یک رویکرد ممکن برای شکست دادن یک طرف قوی این است که یک نقطه کنترل اصلی را شناسایی کند - یعنی کاپیتان یا مربی - که بازیکنان را هماهنگ می‌کند . این مانند ژن ' اصلی ما است ، که در این مورد SESN۳ است . اگر بتوانیم دارو را برای هدف قرار دادن این ژن در مغز توسعه دهیم ، پس امید این است که ما می‌توانیم به جای بخش‌های تکی بر کل شبکه ژن بیمار تاثیر بگذاریم و در عوض به درمان‌های موثرتر دست یابیم ."

منبع سایت علم روز