رفتارها

عوارض جانبی عوارض جانبی نقش مرکزی را در تجربه گرفتن داروهای ضدروان پریشی ایفا می‌کنند ( Moncrieff و همکاران ، ۲۰۰۹ ) . در بزرگسالان ، داروهای ضدروان پریشی نسل دوم ( SGAs ) یک نسبت ریسک / ریسک خوبی را در اختلال دوقطبی با فرکانس پایین سندرم موتور extrapyramidal ( EPS ) و فراوانی متوسط اثرات مخرب متابولیک مانند سندرم متابولیک و دیابت نشان داده‌اند . با این حال دانش محدودی در مورد استفاده از SGAs در کودکان و نوجوانان وجود دارد . برای ارزیابی نسبت ریسک / ریسک of در کودکان و نوجوانان ، یک تحلیل بیزی با کلی از بیماران ۴۰۱۵ اخیرا ً ۴۱ مطالعه کوتاه‌مدت ( ۳ - ۱۲ هفته ) را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند که اثرات نامطلوب SGAs را در جوانان ، از جمله ۱۲ جوان با اختلال دوقطبی ( کوهن و همکاران ، برای چاپ ) ارزیابی کردند .

در مقایسه با بزرگسالان ، پیدا شد که جوانان در برابر تاثیرات زیان‌آور of آسیب‌پذیر هستند . همه SGAs خطر of / مسکن‌ها را افزایش دادند . علاوه بر این، در مقایسه با مصرف وزنی ، متغیرهای متابولیک ( شامل پرولاکتین و extrapyramidal ) ، تغییرات قابل‌توجه در ارتباط با مواد در مقایسه با مصرف دارونما مشاهده شد .

داروهای ضدروان پریشی نسل دوم ( SGAs ) یک درمان موثر برای کودکان و نوجوانان با اختلال دو قطبی هستند ، که در آن پروفایل ‌های tolerability مختلف باید در تصمیم‌گیری رفتاری در نظر گرفته شوند ( کوهن و همکاران ، که برای چاپ ارائه شده‌اند ) .

درمان‌های دارویی

علاوه بر درمان دارویی ، استراتژی‌های آموزشی و روانی شامل روان‌درمانی ، ترویج سازگاری با درمان ، و آموزش بیماران و خانواده‌هایشان ، در درمان اختلال دوقطبی در جوانان ضروری هستند تا نتیجه درمان را بهبود بخشند .

در صورتی که هیچ واکنشی به درمان دارویی ، درمان electroconvulsive ( ECT ) یک درمان ایمن و موثر برای اپیزودهای افسرده و افسرده در نوجوانان با بیماری‌های شدید است ( کوهن و همکاران ، ۱۹۹۷ ) . با توجه به نتیجه طولانی‌مدت نوجوانان که ECT را دریافت می‌کنند ، یافته‌ها پیشنهاد می‌کنند که نوجوانان به اختلال دوقطبی ، در مدرسه بعدی و عملکرد اجتماعی از کنترل‌های مناسب متفاوت نیستند ( Taieb و همکاران ، ۲۰۰۲ ) ، و نوجوانان که با ECT درمان می‌شوند از اختلال شناختی قابل‌اندازه‌گیری در پی‌گیری طولانی‌مدت رنج نمی‌برند ( کوهن و همکاران ، ۲۰۰۰ ) . علاوه بر این ، ارزیابی بیماران و تجارب والدین و رفتارها نسبت به استفاده از ECT در نوجوانی نشان می‌دهد که علی‌رغم دیدگاه‌های منفی درباره ECT به نظر عموم ، دریافت کنندگان نوجوان و والدین آن‌ها نگرش‌های مثبت کلی نسبت به ECT دارند ( Taieb و همکاران ، ۲۰۰۱ ) .

چشم‌انداز آینده

در دهه گذشته ، مطالعات تصویربرداری ساختاری و کارکردی از طریق تشدید مغناطیسی ( MRI ، fMRI ) ، درک بیشتری از اختلال اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان بوجود آورده‌اند . از آنجایی که یافته‌های فعلی نشان می‌دهد که جوانان با اختلال دوقطبی ، تغییرات اساسی در تعامل / رفتار رفتار / رفتار دارند که زمینه پردازش هیجانی را تشکیل می‌دهند ، مطالعات آتی می‌توانند ارزیابی کنند که چگونه داروها و یا psychotherapies می‌توانند این تعاملات مغزی و رفتار را بهبود بخشند ( Dickstein ، ۲۰۱۰ ) . کالج اروپایی Neuropsychopharmacology ( ECNP ) از شبکه‌هایی متشکل از پزشکانی که به دنبال بهبود درمان در کودکان مبتلا به اختلال دو قطبی هستند ، پشتیبانی می‌کند . از آنجا که مداخله اولیه ممکن است تشخیص را بهبود بخشد ، مطالعات درمانی یک هدف مهم برای تحقیقات آینده در اروپا هستند .

نتیجه‌گیری

در سال‌های اخیر ، افزایش قابل‌توجهی در تعداد کودکان و نوجوانان مورد ارزیابی ، تشخیص و درمان اختلال دوقطبی مورد بررسی قرار گرفته‌است .

علایم دو قطبی در کودکان prepubertal بسیار شایع هستند ، اما سن این اختلال دو قطبی را می‌توان در ابتدا مورد توجه قرار داد . یافته‌های neurobiological کنونی درک ما از عملکرد عاطفی و اختلال عملکرد در جوانان را افزایش داده‌است .

منبع سایت علم روز